Ετικέτα: αγάπη
«Η αυταγάπη θα με βγάλει από την κακοποίηση»
Δεν με νοιάζει τι επάγγελμα κάνεις αλλά πόσο σ αγαπάς,
Δεν με νοιάζει πώς σε βλέπουν οι άλλοι αλλά πώς βλέπεις εσύ εσένα…
Δεν με νοιάζει αν έχεις πετύχει τους στόχους σου αλλά αν ο πρωταρχικός σου στόχος
Είσαι εσυ…
Σας προσκαλούμε να μιλήσουμε για την αγάπη μέσα από την έλλειψη της …την κακοποίηση…
Τα έσοδα θα διατεθούν για την αγορά ειδών καθημερινής ανάγκης για
τον ξενώνα φιλοξενίας γυναικών θυμάτων βίας και των παιδιών τους
του Δήμου Θεσσαλονίκης.
Τιμή πρόσκλησης 10,00€ (καφές/τσάι/μπύρα & συνοδευτικά)
Δώστε κι εσείς το παρόν στην εκδήλωση αγάπης
που διοργανώνει το ΠΟΛΥκατοικείν.
Πληροφορίες & Προσκλήσεις
Βασ. Ηρακλείου 14, 3ος όροφος, Δευτέρα-Παρασκευή 09:00-17:00
https://polykatoikein.gr/epikoinonia/εκδήλωση
Τηλέφωνο: 2310 555333
e-mail: info@polykatoikein.gr
Ψυχή vs χρήμα….
Το χρήμα επιτρέπει στον άνθρωπο να αγοράσει …το κρεβάτι αλλά όχι τον ύπνο…τα βιβλία αλλά όχι την σοφία…τα φάρμακα αλλά όχι την υγεία…τα όμορφα πράγματα αλλά όχι την ομορφιά…την ευθυμία αλλά όχι την ευτυχία …την ηδονή αλλά όχι τον έρωτα.. την παρέα αλλά όχι τη ΦΙΛΙΑ…τα χάδια αλλά όχι την ΑΓΑΠΗ… την επιβεβαίωση αλλά όχι την ΓΑΛΗΝΗ …
ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ….
Λογική
Είναι η αγάπη που υπολογίζει.
Μελέτη
Είναι η αγάπη που αναλύει.
Επιστήμη
Είναι η αγάπη που ερευνά.
Φιλοσοφία
Είναι η αγάπη που σκέπτεται.
ΑΝΤΙΟ 2015
“Τα μόνα λόγια που πονάνε πολύ είναι αυτά που κράτησα μέσα μου”…
και έρχεται μια στιγμή που χωρίζονται οι γύρω μου σ εκείνους που κράτησα και σε εκείνους που αφήνω να φύγουν…
όχι γιατί δεν τους αγάπησα , αλλά γιατί όταν τους σκέφτομαι δεν λιγώνεται η ψυχή μου, δεν γεμίζω μ εκείνο το κίτρινο φως …έτσι τους αποχαιρετώ…
και η ζωή είναι τόσο μικρή για δάκρυα και πόνο…και τον πόνο αποχαιρετώ…
όσους πίστεψα και όσους αμφισβήτησα…όχι γι αυτό που είναι, αλλά γι αυτό που νιώθω δίπλα τους…τους αποχαιρετώ
κι έτσι μετράω απουσίες και όχι παρουσίες που είναι πιο πικρές και από τις πιο απόλυτες απουσίες….
κι έτσι άνθρωποι που με φίλησαν στο μέτωπο όταν πονούσα, που νόμιζα δικούς μου, γίνονται ξένοι, πιο ξένοι και από τους ξένους που δεν έχω κάτι να φοβηθώ…
ενώ από αυτούς έχω..και έτσι τους αποχαιρετώ…
και καλωσορίζω το 2016 με ένα μεγάλο αντίο σε ότι με πονάει, με πικραίνει και δεν γεμίζει φως την ψυχή μου …μόνο αδειάζοντας το φλιτζάνι θα μείνει χώρος για νέα πράγματα που έχω να καλωσορίσω…
ΑΝΤΙΟ 2015
GOODBYE
Μας μαθανε να αγαπουμε εναν εαυτο ντυμενον στα λευκα
Στη χορογραφια της ζωης μας
ο πρωτος ρολος αρμοζε παντοτε στον κυκνο του Καλου
κι εμεις, οχυρωμενοι πισω απο τα λευκα μας τα φτερα, παπαγαλιζαμε βηματα
θετικα
μετρημενα
οικογενειακα
σιγουροι οτι στο τελος της καθε μας παραστασης, θα ανταμειβονταν η υπακοη μας
η πιστη μας
η αγαπη μας
η αφιλοκερδεια μας
η συνεισφορα μας στο κοινο καλο
και πως οι πριγκιπες που αναμεναμε μια ζωη, κατοπιν ολων αυτων
θα ερχονταν με ενα τους φιλι να διωξουνε τα μαγια…
Σ’ αγαπάω αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με σένα…
«Οι περισσότεροι μεγαλώνουμε με μαμάδες που δεν είναι επαρκείς, με μαμάδες που δεν έχουν μάθει να προσφέρουν αγάπη, να καταλαβαίνουν τις ανάγκες του μωρού», μας λέει ο κ. Γιωσαφάτ. «Και το μωρό επικοινωνεί με μη λεκτική συμπεριφορά για να ζητήσει αυτά που του λείπουν, κλαίει, αρρωσταίνει, γρατσουνάει, κλοτσάει κ.λπ. Στα ζευγάρια είναι πολύ έντονη αυτή η μεταβίβαση της πρώτης σχέσης, των πρώτων μη λεκτικών φόβων και συναισθημάτων. Γι’ αυτό και τα ζευγάρια μαλώνουν, ιδιαίτερα αν ο πρώτος χρόνος δεν ήταν καλός, αν ήταν στερημένος από ζεστασιά, χάδια, αγκαλιές. Ξέρετε ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να χαϊδέψουν τρυφερά ο ένας τον άλλο;». Η επιλογή λοιπόν σε αυτές τις περιπτώσεις κουβαλά πάρα πολλά πράγματα που δεν έχουν λυθεί μέσα μας Read More …
ΘΕΛΩ ΜΟΝΟ ΝΑ ΞΕΡΩ …
Δεν με ενδιαφέρει τι επάγγελμα κάνεις. Θέλω να ξέρω για ποιο πράγμα πονάς, κι αν τολμάς να ονειρευτείς ότι θα συναντήσεις αυτό που λαχταρά η καρδιά σου.
Δεν με ενδιαφέρει πόσων χρονών είσαι. Θέλω να ξέρω αν θα διακινδυνέψεις να γελοιοποιηθείς για την αγάπη, για το όνειρό σου, για την περιπέτεια του να είσαι ζωντανός.
Δεν με ενδιαφέρει ποιοι πλανήτες πλαισιώνουν την σελήνη σου. Θέλω να ξέρω αν έχεις αγγίξει το κέντρο της ίδιας σου της θλίψης, αν οι προδοσίες της ζωής σ έχουν κάνει ανοιχτό ή αν έχεις ζαρώσει και κλειστεί στον εαυτό σου από το φόβο περισσότερου πόνου. Θέλω να ξέρω αν μπορείς να μείνεις με τον πόνο, το δικό μου ή το δικό σου, χωρίς να κινηθείς για να τον κρύψεις ή να τον εξασθενίσεις ή να τον θεραπεύσεις.
Θέλω να ξέρω αν μπορείς να ζεις με την χαρά, την δική μου ή την δική σου, αν μπορείς να χορέψεις έξαλλα και να αφήσεις την έκσταση να σε γεμίσει ως τις άκρες των δαχτύλων σου, χωρίς να μας προειδοποιείς να προσέχουμε, να είμαστε ρεαλιστές, να θυμόμαστε τους περιορισμούς της ανθρώπινης φύσης.
Δεν με ενδιαφέρει αν η ιστορία που μου διηγείσαι είναι αληθινή. Θέλω να ξέρω αν μπορείς να απογοητεύσεις κάποιον άλλο για να φανείς αληθινός στον εαυτό σου, αν μπορείς να αντέξεις την κατηγορία της προδοσίας και να μην προδώσεις την ίδια την ψυχή σου, αν μπορείς να είσαι άπιστος και
γι αυτό αξιόπιστος.
Θέλω να ξέρω αν μπορείς να δεις την ομορφιά , ακόμη κι όταν δεν είναι όμορφη, κάθε μέρα, κι αν την παρουσία της μπορείς να την κάνεις πηγή της ίδιας της ζωής σου.
Θέλω να ξέρω αν μπορείς να ζήσεις με την αποτυχία, την δική σου και τη δική μου, κι όμως να στέκεσαι στην άκρη της λίμνης και να φωνάζεις στην ασημένια πανσέληνο <<ναι!>> Read More …
H ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ….
H ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ….
Οι επιβάτες του λεωφορείου παρακολούθησαν με συμπάθεια μια νεαρή, όμορφη γυναίκα που κρατούσε ένα λευκό πτυσσόμενο μπαστούνι να ανεβαίνει προσεκτικά στο όχημα. Ακύρωσε το εισιτήριο της και ψηλαφητά βρήκε το δρόμο της προς τη θέση που της είχε πει εκείνος ότι ήταν άδεια. κάθισε, έβαλε την επαγγελματική της τσάντα στα πόδια της και κράτησε το μπαστούνι δίπλα της.
Είχε περάσει περίπου ένας χρόνος από τότε που η Σουζάνα, στα 34 της σήμερα, τυφλώθηκε. Εξαιτίας ενός απρόοπτου ατυχήματος, έχασε την όραση της και ξαφνικά πέρασε σε έναν κόσμο νέο, αυτόν του σκοταδιού, του θυμού, του οίκτου και της αυτό-λύπησης. Το μόνο που είχε παραμείνει σταθερό και όμορφο στη ζωή της ήταν ο σύζυγός της, ο Μάριος.
Ο Μάριος ήταν της αεροπορίας, και αγαπούσε τη σύζυγό του με όλη του την καρδιά. Όταν πρωτοέχασε την όραση της, την έβλεπε να βυθίζεται σε απελπισία, και ήταν αποφασισμένος να τη βοηθήσει να ανακτήσει τη δύναμη και εμπιστοσύνη που είχε στον εαυτό της, για να γίνει πάλι ανεξάρτητη.
Read More …
Το φίλτρο του θυμού
Το φίλτρο του θυμού
Τα συσσωρευμένα, καταπιεσμένα συναισθήματα γίνονται ένα φίλτρο μεταξύ του εαυτού μας και του έξω κόσμου. Κάθε τι που εισέρχεται και εξέρχεται από τον συναισθηματικό μας κόσμο πρέπει να περάσει απ αυτό το φίλτρο. Read More …
Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΚΗΠΟΣ
Μια φορά κι έναν καιρό, πάει ο βασιλιάς στον κήπο του και βλέπει πως τα δέντρα, οι θάμνοι και τα λουλούδια του ξεραίνονται.
Η βελανιδιά του λέει πως ξεραίνεται γιατί δεν μπορεί να είναι τόσο ψηλή όσο το πεύκο.
Γυρίζει προς το πεύκο και το βλέπει πεσμένο κάτω γιατί δεν μπορεί να κάνει σταφύλια όπως το αμπέλι.
Και το αμπέλι ξεράθηκε γιατί δεν έκανε λουλούδια σαν την τριανταφυλλιά.
Βλέπει την τριανταφυλλιά να κλαίει γιατί δεν είναι γερή και δυνατή σαν την βελανιδιά…
Και ξάφνου, βλέπει ένα φυτό, μια μικρούλα φρέζια, γεμάτη άνθη και πιο δροσερή από ποτέ…
Την ρωτάει ο βασιλιάς:
Πώς γίνεται και αναπτύσσεσαι τόσο καλά μέσα σ αυτόν τον μαραμένο και θλιβερό κήπο;
Το λουλούδι του απαντάει:
Δεν ξέρω. Ίσως γιατί υπέθετα πάντα ότι, όταν με φύτεψες , ήθελες φρέζιες. Αν ήθελες βελανιδιά ή τριανταφυλλιά, θα είχες φυτέψει βελανιδιά ή τριανταφυλλιά. Εκείνη την στιγμή είπα μέσα μου: θα προσπαθήσω να είμαι φρέζια, όσο μπορώ καλύτερα…
Τώρα, είναι η σειρά σου…είσαι εδώ για να προσφέρεις την ευωδιά σου.
Κοιτάξου, απλώς, στον καθρέφτη.
Δεν γίνεται να είσαι άλλος άνθρωπος.
Μπορείς να χαίρεσαι και να ανθίζεις ποτισμένος με την αγάπη για τον εαυτό σου, ή να μαραίνεσαι καταδικασμένος από εσένα τον ίδιο…