Οι ενήλικες που έχουν ένα πληγωμένο εσωτερικό παιδί έχουν μεγάλη ανάγκη να μπορούν να καταλαβαίνουν τα πράγματα με την λογική, επειδή οι γονείς τους ήταν οι ίδιοι απρόβλεπτοι …

Κάποιος είπε κάποτε ότι το να μεγαλώσεις μέσα σε μια δυσλειτουργική οικογένεια είναι σα να πηγαίνεις σινεμά στη μέση του έργου και να μη καταλαβαίνεις τι γίνεται…αυτή η έλλειψη προβλεψιμότητας προκάλεσε την αδιάκοπη ανάγκη σας να καταλαβαίνετε τα πράγματα με την λογική.

Το να χρησιμοποιείς το κεφάλι σου είναι μια ακόμη μορφή άμυνας του εγώ. Όταν νιώθεις σημαίνει να αντλείς από την αχανή δεξαμενή των παγιωμένων αισθημάτων, τα οποία είναι παγιδευμένα από τη τοξική ντροπή του πληγωμένου παιδιού…

Στόχος, ακούγοντας τον θυμό και την θλίψη αυτού του παιδιού , να μπορέσουμε να γιορτάσουμε την ζωή βρίσκοντας ένα πιο χαρούμενο και ανέμελο παιδί

Για να το πούμε πολύ απλά, τα συναισθήματά μας είναι οι πιο θεμελιώδης δυνάμεις μας…τις έχουμε για να περιφρουρήσουμε τις βασικές μας ανάγκες. Όταν μια από τις ανάγκες μας απειλείται, η συναισθηματική μας ενέργεια μας προειδοποιεί.

Το πληγωμένο μέσα παιδί είναι γεμάτο αδιάλυτη ενέργεια που απορρέει από την μελαγχολία του τραύματος της παιδικής ηλικίας.

Και όταν δεν μας επιτρέπεται να θρηνήσουμε, η ενέργεια παγώνει….

Ένας από τους μυστικούς κανόνες σε πολλές οικογένειες είναι ο κανόνας μην αισθάνεσαι…

Ένας δεύτερος κανόνας είναι μη μιλάς….

Έτσι κάθε οικογένεια έχει τους δικούς της κανόνες…

Τα συναισθήματα είναι ενέργεια και απαιτούν να εκφραστούν. Τα παιδιά από δυσλειτουργικές οικογένειες συχνά δεν έχουν συμμάχους έτσι μαθαίνουν πώς να εξασθενίσουν ένα συναίσθημα σφίγγοντας κάποιους μύες( πχ όταν θυμώνουν σφίγγουν τα σαγόνια τους.)

Μαθαίνουν ακόμη να σταματούν την ενέργεια από το συναίσθημα αν κρατήσουν την αναπνοή τους…

Ένας τρίτος τρόπος είναι με την φαντασίωση….