Η Ιθάκη δεν υπάρχει, υπάρχει μόνο η θάλασσα, κι ένα καράβι μικρό σαν το κορμί του ανθρώπου κι ο καπετάνιος ο νους.

Στέκεται αυτός στην κοκαλένια καμπίνα του, άντρας μαζί και γυναίκα, και σπέρνει και γεννάει, γεννάει τις θλίψεις και τις χάρες, τις ομορφιές, τις αρετές και τις περιπέτειες, όλη τη φαντασμαγορία του κόσμου, την αιματερή κι αγαπημένη, στέκεται ακίνητος, με τα μάτια στυλωμένα κατά τον καταρράχτη του θανάτου που συντραβάει το καράβι του και ξαμολνάει αχόρταγα τους λιμασμένους του πέντε απλοκαμους στη στεριά και στη θάλασσα, <<ότι προλάβουμε>> φωνάζει <<κι ένα ποτήρι δροσερό νερό, κι ένα αγεράκι στα μελίγγια μας, και μια ζεστή ανάσα γυναικός, και μια ιδέα ότι λάχει, κάντε γρήγορα, μωρέ παιδιά, όλα κέρδος>>

Αναφορά στον Γκρέκο
Καζαντζάκης